วันจันทร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2559

STEP ELEVEN

แม่พี่อยู่ข้างล่างนะครับ
นายเริ่มนี่
พี่ยั่วผมก่อนแบคฮยอนยิ้ม มันดูเซ็กซี่จริงๆ เขาไม่ได้โกหก .. ชานยอลในร่างของวายร้ายแบบเดียวกันกับเมื่อคืนกลับมาแล้วพร้อมกับการพรมจูบตั้งแต่แอ่งไหปลาร้า ต่ำลงมาที่กลางอก กระดูกซี่โครงซี่ที่เจ็ด สิบและ .. เรื่อยไปจนถึงขอบกางเกง

ตาคมช้อนมองคนที่กลั้นเสียงครางด้วยการปิดปาก ตัวขาวๆประปรายไปด้วยรอยจูบที่ยังใหม่ มันขึ้นสีแดงจัด สลับกับม่วงบ้างและรอยสักรูปหัวใจนั่นกระเพื่อมขึ้นลงเพราะกำลังหายใจ

มาทำอนาจารลูกคนอื่นเขาถึงบ้าน ร้ายกาจแหะ .. อ๊ะแบคฮยอนครางเสียงหลงเพราะมือใหญ่กอบกุมเข้าที่ส่วนอ่อนไหวภายใต้กางเกงวอร์ม ก่อนที่มันจะถูกถอดออกเหมือนกับเสื้อของเขานั่นแหละ .. ในวินาทีที่กางเกงผ่านข้อเท้าบางไป คนตัวเล็กก็ไม่ลืมที่จะวางเท้าไว้บนบ่าของปาร์คชานยอล

ยั่วเก่งจริงๆครับ คุณแบคฮยอนกัดต้นขาด้านในที่มีรอยสักที่สองอยู่เหมือนหมั่นเขี้ยวพลางขยับให้อีกคนวางขาพาดกับบ่าเขาดีๆเพื่อที่จะได้เริ่มอะไรๆจริงๆจังๆซักที

อื้ออ .. ฮ่ะ ให้ตายแบคฮยอนครางออกมาสุดเสียงเพราะมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแน่ๆ ตาเรียวมองคนที่กำลังปรนเปรอส่วนกลางร่างกายของเขาด้วยปากแล้วรู้สึกว่าอยากจะข่วนอีกคนแรงๆ สะโพกสวยสวนเข้าหาริมฝีปากร้ายกาจนั่นเป็นจังหวะ
น่ารักจังครับ
อ๊ะ .. ฮ่ะ ไม่ใช่เวลามา อื้อ!” ยังไม่ทันจะพูดจบประโยค เสียงเพราะๆก็ขาดหายไปเพราะลิ้นร้อนแตะลงบนส่วนปลายของส่วนกลางร่างกายตัวเองซ้ำๆก่อนที่เด็กคนนั้นจะละริมฝีปากออกแล้วปฏิบัติต่อตรงนั้นของแบคฮยอนด้วยมือแทน

จูบที นัยน์ตาอ้อนๆนั่นทำให้ปาร์คชานยอลแทบละลายและเขาไม่ลังเลเลยที่จะป้อนจูบให้อีกคน จูบตะกรุมตะกรามเพราะความอยากในตอนต้นถูกเปลี่ยนเป็นจูบหวานละมุนด้วยการจูบซับที่มุมปาก เรื่อยไปจนถึงพวงแก้มพร้อมกับการกระซิบที่ข้างใบหูว่ารักซ้ำๆ

แบคฮยอนหลับตา คิ้วติดขมวดนิดๆเพราะนิ้วสองนิ้วถูกส่งเข้าไปในช่องทางด้านหลังหลังจากที่อีกคนรีดน้ำแรกจากเขาไปแล้วป้ายมันลงไปอย่างคนที่ชำนาญทั้งๆที่เขาได้รับคำสารภาพจากปาร์คชานยอลว่ากับเขาเมื่อคืนนั้นคือครั้งแรกกับผู้ชายแท้ๆ

“.. รู้สึกดีหรือเจ็บครับ
ทั้งสองอย่าง
ผมทำให้พี่เจ็บใช่มั้ยครับ เมื่อคืนกระซิบถามในตอนที่ส่งนิ้วที่สามเข้าไปและรอคำตอบจากคนที่ครวญครางพร้อมกับจิกนิ้วลงบนแผ่นหลังของเขาด้วยมือข้างซ้าย ในขณะที่มือข้างขวารูดรั้งแก่นกายของเขาอย่างไม่ยอมแพ้

ก็ของนาย .. อื้อ~ .. อ้ะ ชานยอล
ของผมมันทำไมครับ ชานยอลช้อนอีกคนขึ้นมาให้นั่งบนตัก ไซ้ซอกคอขาวของคนที่พร้อมเต็มที่เพราะสะโพกสวยร่อนหาแต่ของของเขาอย่างไม่อยู่สุข

อ๊า!” แบคฮยอนครางสุดเสียงหลังจากที่พยายามกดตัวลงบนแก่นกายร้อนๆของปาร์คชานยอล เขาเกลียดชะมัดเวลาที่ส่วนหัวของมันถูไถอยู่ที่ช่องทางด้านหลังแต่เอาเข้าไปได้ยากหากไม่ได้รับความร่วมมือจากเจ้าของ และนั่นแหละ ความร่วมมือที่ดีเกินไปของปาร์คชานยอลในการกระแทกเข้ามาครั้งเดียวจนสุดทำให้บางคนรู้สึกมากมายจนต้องกัดไหล่หนาระบายอารมณ์

อยากให้ผม อะ .. ตีตรงนี้รึเปล่าครับ มือใหญ่ลูบแก้มก้นเนียนพร้อมกับการกระทุ้งหนักๆเข้าหาช่องทางที่ตอดรัดจนเขาแทบคลั่ง บยอนแบคฮยอนเข้าหาปาร์คชานยอลเหมือนเวลาที่อุกกาบาตเคลื่อนเข้าหาโลก ไม่เร็วไม่ช้าสำหรับคนที่อยู่บนดาวเคราะห์

อื้อ แรงๆ ฮ่ะ .. อ้ะ
ตีหรือ .. กระแทกล่ะครับ?”

แต่จริงๆแล้ว

ทั้งสองอย่าง

เพี้ยะ!

โลกเองก็ดึงดูดสิ่งที่กำลังเคลื่อนเข้ามาหานั้นด้วยแรงโน้มถ่วงและอุกกาบาตก้อนมหึมาเองก็เข้าหาโลกด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อเช่นกัน วัตถุในอวกาศนั้นๆผ่านชั้นบรรยากาศชั้นแล้วชั้นเล่าของโลก โดยที่ตอนแรกนั้น ..

ตอนที่มันเคว้งคว้างอยู่ดวงเดียวนอกระบบสุริยะ .. พวกเขาจะเรียกมันว่าสะเก็ดดาว

อื้อ! อ้ะ .. ”

แต่เมื่อใดที่เคลื่อนเข้ามาในชั้นบรรยากาศทั้งด้วยตัวเองและแรงดึงดูดของโลก เราจะเรียกมันว่าดาวตกซึ่งแบคฮยอนเป็นสิ่งนั้น สิ่งที่เข้ามาในโลกของปาร์คชานยอลด้วยความตั้งใจ จนในที่สุด ..

พี่มัน .. เซ็กซี่ชะมัด
ถ้าอย่างนั้น

รักก็เปลี่ยนอะไรๆ

ก็รักฉันแรงๆกว่านี้หน่อยซิ .. ปาร์คชานยอล


ให้สวยงามกว่าเดิม







มีต่อนะ ตามมาเล้ยยยย http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1476482&chapter=13

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น